Sławna Miłość... Odcinek 11 | 26.08 |

:Michalina: · Moderatorka

Dzięki dziewczyny

Jestem zaskoczona ale też mi się ten fragment podoba

No cóż czasem mi się coś udaje xD

Kolejny odcinek pewnie jakoś w połowie przyszłego miesiąca Wesoly

Candysia · Nieuleczalnie Chory

Marlena · Przybłęda

opowiadanie mi się podoba

Marcelino jest świetny xD zastanawiam się dlaczego nie lubi Adriana ? hmm... w sumie to się ciesze, że woli Chrisa ;D jakoś nie przepadam za Adrianem

wolę Vondy ;* czyżby coś się między nimi rodziło ? końcówka piękna ;> czekam z niecierpliwością na kolejny rozdział =]

:Michalina: · Moderatorka

Czemu się nie zgodzisz ?

czyli że nigdy mi się nic nie udaje

no wiedziałam

Marlena dziękuję ;* Tego czy coś między nimi będzie nie wiem xD Zastanawiam się nad wprowadzeniem jeszcze kogoś Wesoly

ale to na razie tylko plany Wesoly

Candysia · Nieuleczalnie Chory

Nie doceniasz swojego talentu i tyle

Ale nie martw się, inni to robią za ciebie Wesoly

A co do twoich planów związanych z tym opkiem to jestem naprawdę bardzo ciekawa co tam wymyśliłaś Mruga

No i w związku z tym mam nadzieję, że się niedługo dowiem :smt047

:Michalina: · Moderatorka

Ja też jestem ciekawa tego co wymyśliłam

Bo co się zabieram za odcinki to wymyślam coś innego xD

A kolejny odcinek może na ten najbliższy długi weekend, czyli tak około 11/12 listopada Wesoly

Debi · Glonik ☮

Moniek to jest chyba jedyne opko gdzie nie mam zaległości

normalnie w takich chwilach ciesze się że rozdizały pojawiają się tak rzadko

a koma dorzucę Ci w długi weekend xD

:Michalina: · Moderatorka

No tempo dodawania odcinków jest zabujcze

Jutro może coś się pojawi Mruga

P@Tk@ · Przybłęda

kiedy new

10 już był dawno Mruga

czekam

:Michalina: · Moderatorka

Kochani jutro mam ostatnią próbną maturę i w miarę spokojny weekend. Myślę, że do jednej teli uda mi się odcinek napisać, nie wiem, która to będzie, ale na pewno w ten weekend w którejś mojej telenoweli odcinek się pojawi.
Przepraszam, że musicie tyle czekać i nie wstawiam odcinków tak jak obiecuję, ale naprawdę nie mam kiedy.

Candysia · Nieuleczalnie Chory

Matura.I to jest bardzo dobre wytłumaczenie. To się rozumie samo przez się

Ja to kupuję Wesoly

Sama mam z tym młyn teraz

:Michalina: · Moderatorka

Odcinek 5

Kilka następnych tygodni upłynęło wszystkim w dość miłej i spokojnej atmosferze. Nicol robiła wszystko co mogła, by zbliżyć nieco do siebie Adriano i Mareclina. Niestety chłopcu wciąż nie mijał zachwyt nad Christopherem i to On był dla niego numerem jeden. O dziwo Chrisowi wcale to nie przeszkadzało i poświęcał mu każdą swoją wolną chwilę, zabierał w różne ciekawe miejsca, grał z nim w piłkę i sprawiał, że chłopiec z każdym dniem był coraz szczęśliwszy. Niki jak i jej rodzice oczywiście nie mieli nic przeciwko temu, ufali Christopherowi i wiedzieli, że z nim Marcelino jest zupełnie bezpieczny. Nawet Adriano wydawał się zadowolony i naprawdę starał się nie dokuczać bratu ukochanej. Raz, pod nieobecność Chrisa, udało mu się nawet namówić go na wspólną zabawę, co bardzo spodobało się Niki. Dziewczyna widząc zmiany jakie zachodzą w jej ukochanym, sama zgodnie z obietnicą również starała się nad sobą popracować. Wiedziała jak bardzo Adriano zależy na jej bliskości i dlatego też coraz częściej pozwalała mu na śmielsze pieszczoty. Oczywiście w granicach rozsądku. Nie była gotowa na to, by pójść na całość i nie zamierzała udawać, że jest inaczej. Ku jej miłemu zaskoczeniu Adriano szanował to i grzecznie czekał.
- Zobaczymy się po meczu ? - zapytała któregoś dnia obserwując jak ukochany szykuje się do wyjścia.
- Kotku przecież mówiłem Ci, że dziś idziemy z chłopakami do baru. Zgodziłaś się - popatrzył na fioletowo włosom siedzącą na jego łóżku.
- A no tak...Zapomniałam - westchnęła wyraźnie niezadowolona. Nie lubiła gdy Adi chodził na imprezy z drużyną. Większość z piłkarzy nie miała dziewczyn, a tym bardziej nie posiada ła żon i wpadała na bardzo głupie pomysły. A poza tym musiała spędzać wieczory sama.
- Mysza nie rób takiej miny - podszedł do niej i wyciągnął ku niej ramiona, w które od razu się wtuliła - Obiecuję, że nie zabawię tam długo i jutro przed południem będę już u Ciebie - zapewnił całując ją delikatnie.
- No dobrze...Zresztą i tak muszę się trochę pouczyć, więc może uda mi się nie umrzeć z tęsknoty - stwierdziła muskając swoimi wargami usta chłopaka.
- Kocham Cię - wyszeptał przytulając ją mocno.
- Ja Ciebie też - uśmiechnęła się od razu wpadając w lepszy nastrój. Cóż to było najważniejsze, kochali się i nikt nie mógł im tego odebrać.
Po krótkim pożegnaniu para opuściła mieszkanie piłkarza i każde udało się w swoją stronę. On na mecz, a Ona do swojego domu. Pomimo obietnic jakie Nicol złożyła sama sobie wracając do domu, że będzie się uczyć, to gdy tylko przekroczyła próg salonu i zobaczyła brata zapatrzonego w telewizor postanowiła, że jednak oglądnie mecz.
- Marcelino chodź tutaj - poprosiła brata siadając na sofie - Mówiłam Ci kochanie, że nie możesz siedzieć tak blisko ekranu - wyjaśniła przytulając chłopca. I nawet jej na to pozwolił, jednak gdy tylko zawodnicy zaczęli wychodzić na boisko, Marcelino zerwał się na równe nogi i nie spuszczał wzroku ze swojego przyjaciela.
- Goool! - po kilkunastu minutach rozległ się krzyk - Niki ! Chris strzelił gola ! - rzucił się siostrze na szyję, która trzeba przyznać też była pod wrażeniem strzelonej bramki, a widząc radość Christophera i drużyny sama wybuchła radosnym śmiechem. Spotkanie zakończyło sie zwycięstwem drużyny, której kapitanem był Adriano. Oczywiście bohaterem i zawodnikiem meczu został nie kto inny jak Christopher Castillo, który zdobył dwie bramki, a w dwóch pozostałych zaliczył asysty. Nicol zaraz po zakończeniu meczu chwyciła za telefon i wysłała wiadomości z gratulacjami do Chrisa i Adriano. O ile od tego pierwszego szybko doczekała się podziękować, to niestety jej ukochany nie był już chyba w tak dobrym nastroju i po prostu wyłączył telefon.
- Chris pośpiesz się, czekamy na Ciebie - do szatni wpadł jeden z piłkarzy.
- Nie, nie idźcie beze mnie - poprosił - Chciałbym wrócić do domu - wyjaśnił.
- No przestań ! Poprowadziłeś nas dzisiaj do zwycięstwa i musisz to z nami oblać ! Nie każ się prosić - popatrzył na niego niemalże błagalnie. Christopher wiedząc, że nie ma większych szans na wymiganie się od imprezy, postanowił pójść na nią dobrowolnie i przy pierwszej lepszej okazji się z niej wyrwać.

Następnego dnia rano Nicol swoim zwyczajem, nim zwlokła się z łóżka, sięgnęła po laptopa i zabrała się za przeglądanie poczty. Wiadomości od zazdrosnych fanek Adriano były już dla niej codziennością i nie robiły najmniejszego wrażenia, dlatego też od razu je usuwała. Dopiero mail od jednej z gazet przykuł jej uwagę, więc postanowiła otworzyć wiadomość. I niestety był to błąd. Wiadomość zawierała kilka załączników, którymi były zdjęcia jej ukochanego z inną dziewczyną. Gdy siedzieli razem przy barze, gdy tańczyli wtuleni w siebie, siedzieli w kącie czule się obejmując i całując. To był dla Nicol szok. Mężczyzna, któremu ufała, którego kochała, zdradzał ją.
- Nie... - wyszeptała ocierając łzy cieknące po jej policzkach. Niewiele myśląc wyskoczyła z łóżka, ubrała się i wybiegła z domu.

Christopher, mimo iż na imprezie został o wiele dłużej niż planował, już wczesnym rankiem opuścił ciepłe łóżko i udał się do kuchni, by przygotować sobie śniadanie. Rodzicie mieli dziś spędzić cały dzień w klinice, gdzie ojciec po raz kolejny miał przejść serię badań, to też zmuszony był sam o siebie zadbać. Gdy już miał zabierać się do konsumowania przygotowanego posiłku ktoś zaczął dobijać się do drzwi. Nim zdążył zorientować się w sytuacji trzymał już w ramionach roztrzęsioną Niki.
- Nicol co Ty tu robisz ? Coś się stało ? - zapytał patrząc na jej zapłakaną twarz. Nie ma chyba smutniejszego widoku niż płacząca kobieta, szczególnie tak delikatna i piękna jak ta stojąca przed nim.
- Czy to prawda ? Powiedz mi czy to prawda ! - prosiła patrząc brunetowi prosto w oczy.
- Ale co ma ma być prawdą ? Niki uspokój się i powiedz mi o co chodzi - poprosił prowadząc ją do salonu. Po chwili postawił przed nią kubek z gorącą herbatą i usiadł obok spokojniejszej już dziewczyny.
- Byłeś wczoraj w klubie, prawda ? - zapytała.
- Tak - odpowiedział przyglądając się jej.
- Widziałeś...Widziałeś Adriano z inną dziewczyną ? - wydusiła z siebie słowa, których sens i znaczenie z trudem do niej docierały.
- Nicol... - zaczął nieco zdezorientowany Chris.
- Chcę znać prawdę. Proszę odpowiedz na moje pytanie - powiedziała już nieco głośniej spoglądając na zagubionego chłopaka.
- Powinnaś porozmawiać o tym z Adriano - stwierdził po dłuższej chwili milczenia. Nie miał pojęcia jak powiedzieć jej prawdę. Gdy sam zobaczył Adriano z inną miał ochotę go rozszarpać. Jak można zdradzać tak cudowną dziewczynę, doprowadzać ją do łez i unieszczęśliwiać ? Christopher tego nie rozumiał i nie chciał w tym uczestniczyć. Za bardzo bolały go jej łzy.
- Proszę Chris...Tylko Tobie mogę zaufać - wyszeptała, a łzy znów zaczęły płynąć po jej policzkach. Brunet widząc to, w jednej sekundzie znalazł się przy niej i mocno ją do siebie przytulił.
- Tak to prawda - przyznał - Adriano był w klubie z inną - dodał obejmując ją z całych sił. Nicol słysząc potwierdzenie z ust Christophera, wybuchła głośnym szlochem i przylgnęła do niego szukając w jego ramionach schronienia. Po kilkunastu minutach, Chris czując, że kołysana w jego objęciach istotka jest coraz słabsza i senniejsza, wstał i chwycił ją na ręce po czym zaniósł do swojej sypialni. Tam bez zbędnych słów delikatnie ułożył ją na swoim łóżku i okrył kołdrą. Później ucałował w czółko i opuścił pokój.

Po miesiącu bo po miesiącu ale jest Wesoly

P@Tk@ · Przybłęda

jak Adriano mógł po tym jak jej obiecywał poprawę jak zaczął dogadywać się z bratem Nici to straszne
mam nadzieję że Nici już do niego nie wróci
czekam na new Wesoly

Martusia14 · Osobnik Kreatywny

Jestem tu nowa i Twoje opowiadanie naprawde bardzo mi sie podoba.
Z niecierpliwością czekam na kolejny odcinek.